بسیاری از موادی که به عنوان سوخت در طی ورزش در بدن مصرف میشود، از آن چه ما قبل از تمرینات ورزشی خوردهایم به دست نمیآید. در واقع از کربوهیدرات که گلیکوژن نامیده می شود و چربی که در ماهیچهها، کبد و سلولهای چربی ذخیره میشود، به دست میآید.
هرکسی میداند ورزشکاران باید برای تغذیهی مناسبشان، برنامهای دقیق از نوع مواد غذایی مصرفی و زمان مصرف وعدهها داشته باشند تا به اهداف تمرینات و عملکردشان برسند. ما تلاش میکنیم 30 تا 60 دقیقه تمرینات را اکثر روزهای هفته انجام دهیم. اما آیا واقعاً در آن چه قبل و بعد از ورزشمان میخوریم نیز دقت میکنیم؟
اگر ما برنامهی غذایی سالمی را رعایت کنیم و انرژی کافی دریافت کنیم تا سطح فعالیت و تمرینات خود را حفظ کنیم، ممکن است پاسخگوی خوبی در برابر اشتهایمان و میزان انرژی مورد نیازمان باشیم و تجربهمان به درستی به ما میگوید که باید قبل و بعد از تمرینات چه خورد. قانون کلی اینجاست: پیدا کنیم چه چیز برای ما به بهترین نحو پاسخگوست و آنرا انجام دهیم.
این نکته به ما کمک میکند تا بدانیم چگونه بدنمان کار میکند و چه چیز نیاز است تا بهترین کارایی را داشته باشد: ما باید کالری کمتری نسبت به آن چه عادت داریم، دریافت کنیم ولی نه کمتر از نیاز بدنمان؛ تا به بهترین نحو کار کند!
اندازه، زمان و محتوی وعده و میانوعدهها قبل و بعد از تمرین، نقش مهمی در میزان انرژیمان در طی تمرینات، چگونگی بازیافتن انرژی پس از تمرینات و چگونگی این که آیا آن چه خورده شده به عنوان سوخت مصرف میشود یا به صورت چربی ذخیره میشود، دارد.
در این جا برای به دست آوردن نتایجی که در ذهن ماست راهکارهایی در مورد آن چه نوشیدنی و خوراکی مورد نیاز ماست، آوردهایم:
ادامه مطلب...