2. دلباختگی به خدا

خداجویی و پارسایی و پیوند با پروردگار، با حیات یاران موعود آمیخته است. امام مۆمنان ضمن تشبیه دل یاران خداجو و پارسای مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به مشعل‏های نورانی(3)، از ذكر پیوسته آنان یاد می‏كند: «... یُسبحونَ علی خُیولِهم؛ بر فراز مركب‏ها خدا را تسبیح می‏گویند.»(4)

این ویژگی برخاسته از قابلیت‏های معنوی ایشان است؛ آنگونه كه حضرت در خطبه 150 نهج‏البلاغه می‏فرمایند: «تُجْلی بِالتَنْزیلِ أبْصارُهُم وَیرْمَی بِالتَّفْسِیرِ فِی مَسَامِعِهمْ، وَیغْبَقُونَ کَأْسَ الْحِکْمَةِ بَعْدَ الصَّبُوحِ؛ دیده‏های آنها به نور قرآن جلا داده و تفسیر آن، در گوشهایشان جا گرفته شود (در آیات قرآن تأمل و تدبر می‌کنند، و تفسیر را از اهلش می‏آموزند.) در شب جام حکمت را به آنها بنوشانند بعد از اینکه در بامداد هم آشامیده باشند. (اسباب سعادت و نیکبختی و علم و عمل برای آنان در آشکار و نهان آماده گردد.)» (5)

یك‌پارچگی و هماهنگی، تدبیر و نظم، سیره عملی و پیام رفتاری یاران مهدی علیه السلام است. حركت و سكون و آرامش و پیشرفت و عمل‌كرد آنان با نظم آراسته شده است؛ شیوه پسندیده‏ای كه امیر مۆمنان علیه السلام از آن چنین یاد می‏كند: «كَأنی اُنظر اِلیهِم وَ الزِیُّ واحِدٌ وَ القدُّ واحدٌ و الجَمالُ واحد وَ اللِباسُ واحدٌ؛ گویا آنان را می‏نگرم؛ زی و هیأتی یكسان، قد و قامتی برابر، در جمال و برازندگی همانند و هم لباسند»

3. فرمان برداری و شیدایی

آنان در اطاعت و پیروی از مهدی علیه السلام زبانزد هستند، بدان حد كه: «در برابر فرمان امامشان از بنده مطیع، مطیع‌تر هستند.»(6)

عشق و شیدایی یاران، به عنوان شیرازه اصلی این پیوند، فرمانبرداری را با تك تك ایشان گره می‏زند، این دلبستگی در كلام پیشوایان معصوم علیه السلام چنین تبیین شده است: «... سوارانی با نشان و پرچم، برای تبرك دست بر زین مركب آنان می‏سایند و در گرد امام علیه السلام می‏درخشند. با جان و دل او را در جنگ‏ها یاری كرده و آنچه طلب كند كفایت می‏كنند.»(7)

و در منظر امام علی علیه السلام: «به هنگام نبرد، پروانه وار شمع وجود امام را در میان گرفته، محافظت می‏كنند.»(8)

4. بصیرت و بینش


آگاهی و بینش روشن همراهان مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف سبب می‏شود كه آنان اسیر تندباد‏های ترفند و شایعه و تهدید نگشته، تن به شبهه و شك ندهند و با بیمه بصیرت، صراط مستقیم را بپیمایند و فتنه‏های كور را از بُن بركنند.

مولای متقیان علی علیه السلام می‏فرمایند: «...حَمَلُوا بَصَائِرَهُمْ عَلَی أَسْیافِهمْ، وَدَانُوا لِرَبِّهِمْ بَِأَمْرِ وَاعِظِهِم؛ چون فرمان خدا آزمایش را به سر آورد، شمشیرها در راه حق آختند و بصیرتی را كه در كار دین داشتند آشكار كردند، طاعت پروردگارشان را پذیرفتند و فرمان واعظشان را شنیدند.»(9)

شاید این بصیرت به واسطه تجربه حوادث روزگاران باشد: در خلال بروز این فتنه‏ها و آشوبها، گروهی صیقلی می‏شوند، و همان‏گونه که آهنگر شمشیر را تیز و برّا می‏کند و به آن جلا می‏دهد، زنگار تیرگی ها از دل و اندیشه آنها زدوده می‏شود، و برای پذیرش دانش و حکمت آماده می‏شوند، این گروه مانند تیغ که اگر بر چیزی وارد شود آن را می‏بُرد و تا عمق آن فرو می‏رود، در مسائل علم و حکمت فرو می‏روند.»(10)

عشق و شیدایی یاران، به عنوان شیرازه اصلی این پیوند، فرمانبرداری را با تك تك ایشان گره می‏زند، این دلبستگی در كلام پیشوایان معصوم علیه السلام چنین تبیین شده است: «... سوارانی با نشان و پرچم، برای تبرك دست بر زین مركب آنان می‏سایند و در گرد امام علیه السلام می‏درخشند. با جان و دل او را در جنگ‏ها یاری كرده و آنچه طلب كند كفایت می‏كنند»

5. نظم و ترتیب

یك‌پارچگی و هماهنگی، تدبیر و نظم، سیره عملی و پیام رفتاری یاران مهدی علیه السلام است. حركت و سكون و آرامش و پیشرفت و عمل‌كرد آنان با نظم آراسته شده است؛ شیوه پسندیده‏ای كه امیر مۆمنان علیه السلام از آن چنین یاد می‏كند: «كَأنی اُنظر اِلیهِم وَ الزِیُّ واحِدٌ وَ القدُّ واحدٌ و الجَمالُ واحد وَ اللِباسُ واحدٌ؛ گویا آنان را می‏نگرم؛ زی و هیأتی یكسان، قد و قامتی برابر، در جمال و برازندگی همانند و هم لباسند.»(11)

پس از استقرار حاكمیت دولت عدالت‌گستر اهل‌بیت علیهم السلام، اداره هر بخش از ساختار مدیریتی حكومت به عهده یاران خواهد بود و چون آنان چشم به آینه تمام‌نمای حق دوخته‏اند، پس جز انضباط در رتق و فتق امور از آنان چیزی انتظار نمی‏رود، البته این نظم بیرونی، ریشه در اتحاد و همدلی این شایستگان دارد. امام علی علیه السلام در توصیف همدلی و اتحاد یاران موعود چنین می‏فرماید: «ایشان یک‌دل و هماهنگ هستند.»(12)

این یک‌دلی به سبب آن است که خودخواهی‏ها و خواسته‏های شخصی در وجود آنان نیست؛ آنها با اعتقادی صحیح در زیر یک پرچم و برای یک هدف، قیام می‏کنند و این خود یکی از عوامل پیروزی آنها بر جبهه مقابل می‏باشد.

6. صبر و بردباری

بدیهی است که مبارزه علیه ظلم جهانی و برقراری حکومت عدل جهانی با رنج و مشقّت‏های فراوان همراه است و یاوران امام، در راه تحقق آرمان‏های جهانی امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مشکلات و ناگواریها را به جان می‏خرند؛ ولی از سر اخلاص و تواضع، عمل خود را ناچیز می‏شمارند، امام علی علیه السلام در این زمینه می‏فرماید: «لَمْ یمُنُّوا عَلَی اللهِ بِالصَّبْرِ، وَلَمْ یسْتَعْظِمُوا بَذْلَ أَنْفُسِهِمْ فِی الْحَقِّ؛ گروهی هستند که به خاطر صبر و بردباری در راه خدا، بر خداوند منّت نمی‏گذارند. و از این که جان خویش را تقدیم آستان حضرت حق می‏کنند، به خود نمی‏بالند و آن را بزرگ نمی‏شمارند.»(13)

منابع: 

1. البته جوان بودن یاران مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف لطمه‏ای به جایگاه پیران با ایمان نزده و برعدم همراهی ایشان گواهی نمی‌دهد.

2. نعمانی، الغیبة، ص 315؛ بحار الانوار، ج52، ص333.

3. «كان قلوبهم القنادیل»، علامه مجلسی، بحار الانوار، ج 52، ص 377.

4. همان.

5. نهج البلاغه، خطبه 150، ص 195.

6. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج 52، ص308.

7. همان.

8. همان.

9. نهج البلاغه،.خطبه 150، ص 195.

10. همان.

11. سلیمان كامل، یوم الخلاص، ترجمه مهدی پور، ج 1، ص 416، حدیث 482.

12. همان.

13. نهج البلاغه، خطبه 150، ص 195. 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: